कणव

त्यालाही रोज दिसते
बस थांब्याच्या शेजारी
आल्युंमिलीयमच्या भांड्यात
रटरटणारी भूक


तोही होतो कासावीस
सिग्नलला जेव्हा
बालपणीच पिकलेले हात
त्याच्या गाडीचे बॉनेट पुसतात
रुपया दो रूपयांसाठी


तोही जातो शरमून
जेव्हा काही टारगट
करतात पाचकट विनोद
तिच्या टोपलीतून उचलताना
कर्दमलेले गजरे


तोही जातो गलबलून
जेव्हा त्याच्या वडिलांच्या वयाचा
लंगडा भिकारी
फिरवतो त्याच्यासमोर
एक लाचार थाळी


अशी अगणिक
दुख: टांगलेली असतात
चौका चौकात
वस्ती वस्तीत
गावा गावात
सोललेल्या बकऱ्यासारखी
उघडी नागडी


असेच काहीसे पाहिल्यावर
फिरवली होती पाठ
सिंहासनाकडे
आणि एक राजपुत्र
तुडवीत गेला होता सारे रान
बोधीवृक्षाच्या शोधात


क्षणभर त्यालाही वाटते
सिद्धार्थाच्या मागे जावे
पण प्रेषितांच्या वाटेवर
वीज अंथरलेली असते
व्यावहारिक यशस्वीतेच्या
गुढ्या उभारलेल्या नसतात
म्हणून तो
कार मधूनही उतरत नाही!


नेहमीप्रमाणेच शह देते
त्याचे विवेकी मन
त्याच्या भावनेला
आणि करते गजर
"सरव्हायवल ऑफ द फिटेस्टचा"
त्याच्या लहान मेंदूत


सिग्नलच्या पिवळ्या हिरव्या प्रकाशात
केस पिंजारलेला म्हातारा भिकारीही
त्याला आता
डार्विन सारखा दिसतो
एक रुपयाचे नाणे
त्याच्या थाळीत टाकत
तो मार्गस्थ होतो
तुमच्या- माझ्या सारखाच
=======

अभिजित अत्रे