Wednesday, August 1, 2012

काही क्षणिका


एक झाड
==========================
टेकडी वरचा तो पर्णहीन पुरातन वृक्ष
तसा जिगरबाज
त्याने सोडली नव्हती आशा
नव्या हिरव्या पालवीची
अन धाडले होते मुळांना
खोल खोल
जेव्हा दगडच लागला
तेव्हा दिली होती साद
तेव्हा नाही दिले तू
हाकेला उत्तर
आत्ता दाटून येतंय तुला
पण आता वठलेल खोड
खराट्याच्या काड्या झालेले
हात उंचावून भिक मागतय
आता पाऊस नको...
...वीज पाठव
*****************
एक खासदार
******************************
सुखी माणसाकडे सदराच नसतो
हे समजल्यावर तो नागडाच
फिरायला लागला गावभर
लोक हसले, फिदीफिदी
मग त्याने त्याचे कातडेच
छिलून घेतले
आता तो मजेत आहे
गेंड्याची झूल पांघरून
हिंडतोय सुखाने
कधी राज्यसभेत
कधी लोकसभेत
***************
बिल्ल्यात डोकावताना...
******************
जनरलच्या कडक इस्त्री केलेल्या
ऑलिव्ह ग्रीनवर ऐटीत रूळलेल्या
शिस्तबद्ध ओळीत लगडलेल्या
रंगीबेरंगी रीबिनीत सजलेल्या
डझनभर पदकांपेक्षा
नेहमीच जास्त असते संख्या
युद्धात मारल्या गेलेल्या
जवानांची
म्हणूनच त्या चकचकीत बिल्ल्यात
मला प्रतिबिंबित होताना दिसतात
शिलाई मशीन समोर वाकलेली
पांढरी कपाळे
****************
अभिजित अत्रे
 

4 comments:

San said...

Tuzya sagalych kavita mala avadalya. Kal mazya mitrana vachun dakhavalya. Tuzya baddal sangitale. Tuzya sarakha kalpak mitra asane hi kharach khoop abhimanachi bab aahe. Asech lihit ja.

San said...

Tuzya sagalych kavita mala avadalya. Kal mazya mitrana vachun dakhavalya. Tuzya baddal sangitale. Tuzya sarakha kalpak mitra asane hi kharach khoop abhimanachi bab aahe. Asech lihit ja.

Sushant Kulkarni said...

Shock therapy. Awesome.

Tulip :A conversation with the self said...

anguish, contempt and subtle irony telescoping the crudities of honour that sucks on the labours of others.
stirring as always....biting pieces!!!